Het verhaal van de bruiloft van Jolien & Bart in Hasselt – Ronny Wertelaers

Masters of Wedding Photography

Het verhaal van de bruiloft van Jolien & Bart in Hasselt – Ronny Wertelaers

Een laatste ontmoeting met opa

Een laatste ontmoeting met opa

Een paar weken voor het huwelijk kreeg ik het bericht van Jolien en Bart dat er een zware domper op hun huwelijksfeest zou rusten. Hun geliefde opa was al een tijdje zwaar ziek, maar hij was nu snel achteruitgegaan. Ondanks dit slechte nieuws dat hun allergeliefde opa ernstig ziek was en het feest waarschijnlijk niet zou halen, hadden ze besloten om het huwelijk toch te laten doorgaan. Ik merkte onmiddellijk aan het bericht welke sterke band ze hadden met opa en welke impact het zou hebben op hun dag.
Eenmaal dat de dag van het huwelijk was aangebroken, merkte ik dat onmiddellijk er een soort waas of zweem over alles hing. Iets sereen. Sacraal. Ja, er werd gelachen, er was de mooie emotionele first look, de leuke fotoreportage, maar aan elke handeling leek het wel of opa aanwezig was in hun gedachten. En of alles in het teken stond van opa. De dag vorderde, met het wettelijk huwelijk, de nodige hapjes en drankjes en zou uiteindelijk worden afgesloten met een binnen ceremonie in de feestzaak De Barrier. En nog leek alles zich toe te bewegen naar een soort centraal magisch punt van de dag. En ja hoor, het wonder geschiede. Opa zou uiteindelijk toch even op het feest aanwezig kunnen zijn. Hij zou veel moeten rusten, maar als de omstandigheden het enigszins zouden toelaten zou hij proberen om nog een korte speech te geven op de ceremonie.
De bruid zou graag een foto hebben van als ze opa even mocht zien voor de ceremonie. Als fotograaf besefte ik onmiddellijk de impact van dit moment. Ik zou het moeten doen met het aanwezige licht in de feestzaal. Flitsen, poseren, instructies geven? Het voelde allemaal zo ongepast. Hier ingrijpen was ‘not done’. "Waar zou je willen dat de bruid opa voor het eerst mag zien?" hoorde ik iemand vragen.

 
De plaats zou comfortabel moeten zijn voor opa, het licht moest goed zijn, ik zou voldoende zicht moeten hebben om alles te fotograferen, hoe dichtbij zou ik kunnen gaan? Allerlei vragen spookten opeens door mijn hoofd. "Op de zetel in de wachtkamer" antwoordde ik.
De zetel was zowat de enige plaats die wat raamlicht had. En het zou comfortabel zijn voor opa.
Hierna liet ik alles gebeuren. Voor de zetel had ik ruimte om plaats te nemen. Het tafereel wat zich afspeelde was hartverscheurend en prachtig tegelijk. De familie omringde opa, die met zijn laatste krachten naar het feest was gekomen, met zoveel liefde en warmte. En je zag dat het goed was, dat het juist was. Na deze ontmoeting diende opa terug te rusten. Het was immers zijn wens om nog een speech te kunnen geven op de ceremonie . De intrede van de bruid zou ook gebeuren aan de zijde van opa. De speech van opa was een ondersteuning, levensles, en tegelijk ook een afscheid. Tijdens een fractie van een seconde zag ik opa die de speech gaf met een spelend kind in de achtergrond en nam er een foto van. Het hele leven vervat in een enkele foto. Het nieuwe leven van het kind, zich totaal niet bewust van de ernst van het gebeuren. En opa dit zich sterk hield. Zich ten volle bewust van dit moment. Het feest ging verder. Het centrale punt was echter al bereikt en zinderde nog na. Het was uiteindelijk een prachtig huwelijk geweest. Enkele weken later, tijdens het afhalen van de foto’s kreeg ik het bericht dat opa 2 dagen na het huwelijk overleden was.

Bruidspaar: Jolien en Bart

Trouwlocatie: De Barrier - www.debarrier.be

Plaats: Hasselt

Fotograaf: Ronny Wertelaers - www.ronnywertelaers.com

Masters profiel Ronny Wertelaers


Leave your Comment